ASAM PEDASKU MANIS

Assalamualaikum...

Kali ni nak cerita tentang pengalaman baru kami. Kami?? kenapa kami ek?? Ok la... pengalaman ni sy x lalui sorg diri... malah turut serta adik2 sy -Elmy, Hanan & Asma. Edisi pertama untuk seumur hidup kitorg masak asam pedas... ;D

Bertarikh 26 Februari 2011. Entah la ek... sebelum2 ni, bile ad yg suruh masak... sy ni agk keberatan n kehampehan... hihihi. Malas nk tunjuk bakat... lagipon bab masak-memasak ni blum sampai thp good ape lg excellent! stakat main campak2 & utk perut sendiri... boleh la tp utk family @ yg b’kaitn org ramai... mmg blum pandai sukat.

Pagi2 lagi... kitorg gerak g pasar kt Bukit Gambir. Sambil m’hirup udara kampong yg nyaman lagi bersih, hati b’nyanyi girang... dr mengenang nasib d perantauan... lbh baik hiburkn hati... hihihi... Sampai jek kt pasar... alammmmmaaak! Step pertama, ape ek? Tibe2 blur... aduhai, tu la... klu htr mama g pasar, jarang sgt turun... ape lg nk belek2 sayur & barang2 basah... stakat jd tukang tolak troli... mahir la... huhuhu. Tanpa buang mase... sy call adik sy yg tinggal kt kawasan BG tu...

Saya : Assalamualaikum... da bangun blum ni?

Adik : Wa alaikumsalam kak...

Saya : Akak nk minta tolong. Skg akak kt pasar BG.Hmm, nak tanye la...

Adik : Nak tny ape kak? hehehe nak tny tempat beli kangkung ke?

Saya : Ade pulak?! (Mmg sah nk kne plangkong!) xpe la... nnt akak mesej ... hehe... nk ckp, segan la pulak...

Adik : La, camtu ea? ok2...


Sementara menunggu mesej, g menapak kt kedai sayur... macham-macham ada... mengancam! ada itu kachang, ada turun, ada brendi... ada belachan... hihihi... tup2... tenonet... tenonet... bunyi mesej masuk... ha...? cmni pulak versinye... sebelum ni versi lain deh! hmm... camne ni ek? aha... call mama je la... hihihi

Elmy call mama... :

Elmy : Assalamualaikum ma... nak tanye ni... masak asam pedas mcm mane ek?

Mama : Ha...? Sape yg nak masak? (Aduhai... soalan cam perli sy jek ni...?)

Elmy : Kakak la... hehehe

Bla... bla... bla... dialog abis...


Alkisah... aduhai... nak wat camne lagi? Beginilah nasib hidup d perantauan... jao dr parents... hehehe tp bile kt uma knp la payah sgt nk masak? Bapa slalu bising... mane xnye? Anak dara die yg sorang ni x mahir masak? ... “Masak ni kan kerja perempuan?!... bla... bla... bla... sekian... sekian... sekian” ... dalam soal ade seru...! Cair cuping kene ceramah free... Tp cute ^_^

Ok, kembali ke cer asal.

Bile sume barang da lengkap, balik ke markas... tepat jam 12 kerja2 memotong, membasuh & menumbuk ape yg patut pon berjalan dgn riang ria... ^_^. Da satukan sume bahan, hehe... kerja menumis dsb pon b’jalan dgn aman... kate Asma nk gaul masakan jgn banyak tangan nanti rase lauk tu ‘cemplang’... hihihi... akhirnye aroma da ok, warna da cantik... rase? xtau le... hampeh ke, biase2 ke... sorg2 rase... alamak! t’lebih masam la... uish3... sape la yg ltk asam 3 keping ni? masam sudah...! uhuhuhu... adjust sket... tmbh ini, tmbh itu... hmm... ok sikit... tp tang masam tu... xleh ilang la... so, cari la bahan utk adjust keddukn rase yg seswei sket... huhuhu

Lastly, bile sume da abis idea... jeng3... Alhamdulillah... dari Asam pedas, jadilah asam pedas manis....! hehehe... cam dok kt Kelantan pulak dah... xpe la kan, dr masin???

Papepon, ni 1 pengalaman yg menyeronokkan & sy dpt pengajaran... Nak tau ape? hehe, pasni... rajin2 la jenguk dapur... bkn stakat jenguk je... blajar masak & blajar jd anak perempuan father yg pandai masak... Agaknye bapa sy tu da serik makan sambal telur sy yg cair & rase tah pape (sy t’pakse masak sbb mama kene tahan kt wad & bapa kurang b’minat makan makanan made in kedai)... hehehe... tp, bapa suke kalu sy masak kn sayur goreng (kacau goreng) sbb kene dgn taste die ^_^

Nampaknye... kene b’kerja keras utk mahir bab masak-memasak ni.... chaiyyok2!!!!!!!