Rindu + Busy + Pape Je Lorr...

Assalamualaikum…

Hai… kembali lagi. Rindu sgt kt blog ni.. mane xnye? Vakumkan diri jap. Actually t’sgt la busy smpi2 ade yg touching ngn sy. Pade sape2 yg touching tu… Esmy zaQea nk mintak maap bebanyak.

Bile d kenang2 balik, spatutnye kite ni kne b’syukur sbb Allah kurniakn 24 jam dlm 1 hari… mmg ade hikmah. Cube bygkn kalo mase tu d lanjutkn ke 25, 26 @ 30 jam… MasyaAllah, Innalillah… b’tmbh busy n busy la gamaknye… papepon, Alhamdulillah sbb nikmat waktu yg ade ni byk m’beri hikmah.

Ha… b’crite psl waktu/masa… t’ingat kata2 ni “waktu itu pengubat hati. Hati akan terubat dengan berjalannya waktu…” hmm, actually sy b’stuju dgn kata2 tu sbb nye… sbb nye da t’bukti.

Dan, yg palling sy yakin. Waktu sgt b’harga… mengalahkn wang ringgit kot?! Mane xnye… harta, klu hilang boleh d cari, boleh d ganti… tp mase yg t’buang? Fhm2 la yek… andai kata la, andai kata je ni… kite ade kuasa untuk undurkn waktu… agk2, zmn mane yg korg nk ulang balik?

Hmm… kalo sy, ofcoz zmn kanak2 n zmn sekolah. Knp?? Hihihi… zmn knk2, kite x trikat ngn p’aturan sgt melainkn p’aturan dlm rumah yg mak n bapak tentukn… yg ade mase zmn 2 juz keriangan n gelak tawa… tp, kalo da jatuh tu… melalak jugak… hehehe…

Kenangan ‘EMAS d zmn kanak2 is mase xcident ngn keta VW a.k.a keta kodok… time tu umo sy masih knk2 sgt… hihi 3 thn. Caye x? jarang org caye yg sy masih ingt detik2 tu… tp, ni la yg sebenarnya… aiseh, t’menyanyi la pulok… n kngn mengusik jiwa sampai meninggalkn bekas… hihihi mase jatuh longkang. Treeeettt… ktne tu?

Al-kisah nk jd kisahnye… time tu umo sy 8thn… drjh 2. Mak soh bli tepung nk wat kuih… yg kite ni leka nk main tepi longkang (longkang tu bersih ye… trime kasih kt DBKL sbb slalu pastikn longkang tu bersih n kering) tup2… eh, eh… ujan la… yes2! Leh mandi ujan… nth mcm mane leh jatuh dlm longkang 2…

Balik uma, mak da panik tgk darah… yg bdk degil ni juz menyengih cm xde prasaan. Hape da… mak trus nk bw g klinik… nk jahit luka. Ha… jahit? Huiiii… fobianye nk kne jahit! Xmo! Xmo! Xmo! Ape lagi… bdk degil ni buka langkah 1000 le xnk masuk uma… sampai la senja nk masuk maghrib… baru la masuk sbb bapak da b’janji xnk bw g klinik. Mase tu, skola sesi pagi… nk ikutkn rasa sakit n b’denyut, mmg xnk g skola. Tp bile t’ingt klinik… trus b’smangat. Ya Ampyunnn… gagah jugak le, rela melangkah g skola yg jao b’kilo2 KM tu dr lemah lutut jumpe ngn doktor.

Hmm… pastu zmn skola… mmg x leh luput dr ingtn. Nk crite pon, takut x cukup ruang pulak. Huhu. Maybe next time la ye ^_^

Kisah tu juz selingan. Tp ape yg sy tau n korg tau. Mase sgt la penting. So, jgn bazirkn n buang mase mcm tu aje t’utama mase2 remaja ni. Bkn ape, kalo boleh… jgn kite rugi melalui mase2 emas yg ade. Stiap zmn ade mase2 trindah n mase2 yg perlu kite isi dgn perkara2 yg b’manfaat. Lg pulak, belia pewaris Negara. Kalo kite suke m’buang waktu cmtu aje… rugi la Negara n x mustahil 1 hr nnt Malaysia ketandusan bakat pemimpin yg boleh diandalkan. Atau… kite nk 1 hr nnt tu… Malaysia b’golak spt Negara-negara yg ad skg ni?

Buat remaja bakal pewaris bangsa n Negara, Fikir2kn la… sy skadar b’celoteh utk same2 kite hayati. X b’niat nk m’bidas atau ape2 la… juz cetusan rasa. Mane la tau kot2 ade yg t’buka hati n minda ^_^. Papepon, sy tulis sbb sy syg.

C??